प्रज्ञेची चढाओढ । अहर्ता मिळवावया गोड
बालकाचे पुरवावया लाड । आता काही नको ।।१।।
असेल जर अमाप धन । कन्या पुत्रा हवे जे शिक्षण
ओतावे प्रसंगी धनदान । संस्था चालकांप्रती ।।२।।
न कष्टविता देहू । न अभ्यासिता ग्रंथ बहु
नकल साधुनिया पाहू ।कसोटिये उतरण्या ।।३।।
काही कष्टती स्वये पूर्व ।काही परिक्षेमाजी करी सर्व
काही तदनंतरही श्रमि अपूर्व । उतरावया कसोटी ।।४।।
कोणे एक समयी । शांतता दिसे विद्यालयी
सांप्रत गोंगाट ठायी ठायी । परीक्षेमाजी ।।५।।
याजसाठी असे अट्टाहास । संस्था उघडाया प्रयास
ओतुनि बहु दानरास । शिक्षणमहर्षी करी ।।६|।
आपुलिया राखावे । पारखिया सांडावे
ऐसे नित्यची करावे ।प्राचार्य गा ।।७।।
आपुलीयां प्रती प्रेमभाव । दुजांप्रती आकस भाव
संस्थाकार्यी प्रभाव । संस्था चालकांचा ।।८।।
जुने राजे सर्वही बुडाले । नवे शासन निर्मिले
संस्था रूपे तया तारिले । देऊनी अनुदाना ।।९।।
भोग भोगी जीवनी उदंड ।राखुनिया शासन दंड
चैन चाले अखंड । या आधारे ।।१०।।
विद्येची वहावया गंगा । नाच चाले सदा नंगा
लाचारीचिया अंगा । वेळी प्रसंगी ।।११।।
तथापि ते असती भले ।भरोनिया आपुले गल्ले
गौरवी तयांना बोले । शिक्षण महर्षी हे ।। १२।।
कवि: श्री रामकृष्ण मुंदाफळे
1 Comment. Leave new
You can certainly see your enthusiasm within the work you write. The world hopes for more passionate writers like you who are not afraid to say how they believe. Always go after your heart.