Hat Marathi Kavita
सार हे करपलेल आभाळ
कुठंच कशी नाही ओल
बापा तुझ्या जगण्याला
युरियाच्या पोत्याचंबी नाही मोल
काळजाच्या कागदावर
मी उतरवुच शकत नाही
तुझं लढण, तुझं जगन सोसण
शब्दात वाहत नाही…..
तुझ्या पापण्याआड दडलेला समुद्र
मग तुझ्या देहाची जळवात झाली तरी
ह्या वाझ शब्दातला अंधार कसा पेटत नाही…?
उजेडाची कुळ काबीज करणाऱ्यांना
भिडेल असा हातच हली भेटत नाही.
